BLOWJOB

Toen Martin van Lierop mich vroog óm ‘ne column vaör te drage bie Torna Cultura mós ich efkes sjlikke. Bie dae naam kraeg ich toch ‘ne bietje ’t beeld van ’n elite gezelsjap zoeë as de Rotary- of Lionsclub. En den mót ich, as Baxheimer Barbaar, bie Torna Cultura ’n verhäölke väörlaeze aafkomstig van de sjraole zandjgróndj ? In miene twiefel höb ich zelfs gedruimdj det ich toeklapdje bie de aanblik van al die keurig nette, besjaafdje minse. Mer ieërlik is ieërlik, as ich hie róndj kiek vèltj det lèste bèst wal mèt. En daoróm dörf ich uch asnog deilgenoot te make van miene hèrfstcolumn dae vèltj in de categorie “nou-nou-nou …”.

De hèrfst, det vinj ich ‘t sjiekste seizoen waat ’r besjteit. As de blajer beginnen te kläöre en de aovendje zich linge veul ich det de tied riep is väör miene jaorlikse blowjob. Dae bowjob is ’n initiatief van mien echtgenote mer ’t kumtj ouch dök väör det ich ‘m zelf oetveur. Det liektj complex mer mèt ’n bietje oefene höb se daags d’r nao hoeëg-oet get kramp in de nek, al is det ouch weer afhankelik van de gebroekdje hulpsjtökke, variërendj van ’n oetsjuufbare piep toet ‘ne versjtèlbare móndj.

Oze blowjob waertj elektrisch óngersjteundj en d’r besjtaon zelfs modelle op batterieë woeë se óngegeneerdj mer róndj kins wanjele. Bie de aankleiïng van de blowjob geit oze väörkeur oet nao ‘ne roeëie body mèt zjwart laere reemkes. De verzameling hulpsjtökke neume wae trouwes väör ’t gemaak ouch blowjob. ’t Kaltj namelik mekkeliker äöver “de blowjob” dan äöver “de blowjob hulpsjtökke”.

Bie miene blowjob höb ich de keus tösse blaoze en zuge, net woeë ich zin in höb. Ich haoj ‘t meistal op zuge, want mèt blaoze vluugtj ’t organisch materiaol dich aan alle kantje óm de oeëre en den vergtj ’t asnog ’t nuuëdige handjwerk óm d’r ’n happy ending van te make. Bie ’t zuge echter waertj alles netjes nao bènne gesjlurpt en mèt ’n bietje gelök zónger knoeëje want dao is ’t oeteindelik allemaol óm begóstj.

Bie de doorsjnee blowjob zitte d’r net achter de zuugmóndj ’n paar vliemsjerpe tenj. Zó lang se mer neet forceers merk se dao niks van. Allein as d’r ónbedoeldj get genetisch materiaol nao bènne siepeltj in vorm van ‘ne eikel, ’n paar neut of kesjtanjele waertj ‘r wal ’ns knarsendj taegegesjputtererd óm aan te gaeve det det sjpul op ’n anger meneer zooi mótte florere. Bie die signale mós se ouch echt efkes sjtoppe, tendjes d’r oet, good zuver make en den kan ’t zuugproces hervatj waere zónger verdere kans op sjaai.

Soms reuptj mien vrouw van baove: “Ouch good langs de rendjes wor jóng.” Zó’n aansjpaoring kan ik allein mer waardere want nao aafloup van de blowjob wil se toch ’n sjmètteloos graasperkske, zónger troep in de gleufkes of sjleufkes in en rondj dien wèrkterrein.

‘Ne good oetgeveurdje blowjob geuftj ós thoes den ouch enorme bevrediging. Dao is niks lekkerder dan nao zó’ne blowjob ’t apparaatje, inclusief laeg zekse, op te berge en same op de bank te nippe aan ’n glaeske wien met väör en achter oetzicht op ‘n rete-sjtrak kaal plaetske. Soms sjleit mich de fantasie op hol en den roop ich: “Hei, mörge nog ‘ne kieër …” mer dae vogel geit neet op, want daags nao ‘ne blowjob kin se blaoze waat se wils, dao kumtj echt niks mieër ómhoeëg en ouch bie ’t zuge sjtuuftj ‘r hoeëg-oet get los zandj door de piep.

Nae, miene blowjob is ’n jaorliks truuk-kieërendj, mer waal einmaolig, festijn. Want daonao kinne de opgezaoge blajer in de container, de kabel weer op de ról en de blaadblaozer, roeëd mèt zjwarte reemkes, geit truuk in ’t sjeurke. De haof is gans klaor väör de wintjer.

Op nao de kerst, want den make we ós väör ’t zinge de kèrk oet. En ónger de gekläördje lempkes graaje we in de doeës, haole de böl oet, experimentere mèt de piek, en sjpuite de ingele-haor ónger ’t wit sjpul toetdet we sjterkes zeen.

Ich wins uch nog ‘ne vruchtbare Torna Cultura …