Verkleidj

Is de tied van vastelaovendj dao
kumtj vanzelf ouch weer de vraog
Waat trèk ich aan dit jaor?

D’n eine is d’r drek mèt klaor
maaktj zich gaar-oet neet zoea drök
en zeuktj get in de kleierkis.

D’n angere is eine perfectionis
en kleitj zich vol glamour en glitter
in zien sjoeanste pekske.

In de optoch trèkke de gekste
creaties vol kolder en fantasie
es einzelgänger vuuerbie.

Wie ein kleurriek sjilderie
zeen groeate groepe aangekleidj
door ’n meisterlike nejsterhandj.

En ich…? Och, óngerhandj
höb ich ’t allemaol waal gehadj
en zèt de zaak nimmieë op de kop.

Mèt inkel ‘n bolheudje op
ammezeer ich mich net zoea good
door stil te kieke wie angere doon.

Jao…, vreuger spróng ich róndj es clown,
indiaan, of smeis es cowboy en sjoeat
knallendj mien pistool mèt pölferkes laeg.

Ieërs teikendje ich den in ’n paar vaeg
mèt ‘ne verbrandje kroekestop
’n zwart snörke op de boeavelup.

Noe zaet mien kleinkindj: ‘Opa hup!,
ich vèrf dich ‘n zunke
op de wang en naas.’

Zelf geit dae kleine baas
es Harry Potter verkleidj en tovertj zwejjendj
mèt zien stekske op mien gezich ‘n lechske…